Hola!!!!!!!!

Hier is dan het laatste verslag van onze droomreis en deze keer het vervolg vanonze ¨avonturen¨ in Cuba. Zoals ik vorige keer schreef zijn we in Varadero geweest. Ik was nog vergeten te vertellen dat we nog zijn wezen dansen in een lokale salsatent! Dit was GEWELDIG!! Eindelijk na een half jaar niet te hebben salsa gedanst kon ik me weer uitleven met mannen die kunnen salsa dansen. En dat is nog zacht uitgedrukt... het ziet er ook nog super uit als ze salsa dansen! Met de entertainer van het hotel en 2 hele leuke Frans-Canadese meisje zijn Gerben en ik naar een tent gegaan waar een live salsaband uit Havana speelde. Ja jullie lezen het goed, Gerben ging ook mee... Wat heeft ie toch veel voor me over hè? :-) Goede live muziek, supermooie en ritmische mensen (al waren er wel heel veel van die téouwe rijke buitenlandse mannelijke toeristen met té jonge mooie arme Cubaanse meisje...) en heerlijk gedanst! Gerben had niet genoeg Mojito´s op om zich bij mij te voegen op de dansvloer maar er waren genoeg andere danspartners die avond :-) (Ik miste trouwens clublid nummer 2,3 en 4 wel hoor!)Ook al was het de dag dat we vanuit Guatemala naar Cuba waren gevlogen en meteen met de bus doorgegaan naar Varadero hebben we het tot diep in de nacht vol gehouden.

Dat was Varadero. Waar was ik gebleven, oh ja, Havana. We konden jullie natuurlijk niet vertellen dat we zo ongelofelijk veel moeite hebben moeten doen om naar Cuba te kunnen vliegen, anders werd het wel heel verdacht waarom we zoveel moeite deden om naar n land te gaan waar we 3 jaar geleden al op vakantie waren geweest hi hi. De meesten van jullie weten ¨het geheim¨ inmiddels wel :-) We zijn getrouwd op Cuba!!

We zouden op 20 mei van Havana naar Cayo Largo del Sur vliegen; een heel klein eilandje 177 km ten zuiden van Cuba. Op 22 mei was de gróte dag. We wisten van te voren niet precies hoe alles er uit zou komen te zien omdat alle contact via email is gegaan. Het klinkt misschien stom maar omdat we het ene hoogtepunt na het andere hoogtepunt meemaken de afgelopen maanden waren we eigenlijk helemaal niet zoveel bezig met de dag zelf. We hadden het meer druk met zorgen dat we op Cuba kwamen dan met de inhoud van onze trouwdag ha ha! We wisten wel dat het een aardig dure hotelkamer was en daarom bleven we ook maar 4 nachten, maar we hadden geen idee hoe zo´n paradijs het was!!! Ik kan niks dan goeds zeggen over dit geweldige all-in hotel (ook al houden wij normaalgesproken niet echt van all-in hotels...) Een supermooi park met palmbomen, schattige straatjes, heel mooi zwembad en alle luxe die je maar kan bedenken! En nu zaten we eindelijk ns n keertje in een all-in hotel waarbij ook alles inclusief was. Die paar keer dat we all-in zaten en als we wilden tennissen moesten we betalen voor de huur van de baan of de rackets, alles was uiteindelijk niet inclusief behalve het vieze eten. Maar hier niet! We hebben in die 4 dagen 3 keer getennist :-) En écht heerlijk eten, het buffetrestaurant was niet zo´n enorme vreetschuur, maar het leek gewoon op een normaal gezellig restaurant met menukaart en echt wijn! Verscheidene keren vielen onze monden open van verbazing ha ha! Zo zou ik wel vaker op vakantie kunnen... hmmm... als ik er aan denk wou ik dat ik er nu weer zat. En dan heb ik het nog niet eens over het strand gehad... Zo lyrisch als ik over Varadero was, toch.. het is niet te vergelijken met Cayo Largo. BOUNTYSTRAND!!!!! Met echt wit poederzand, geen gewoon zacht zand, geen zandbakzand, maar zo zacht als POEDER, oh geweldig!!!! En zó rustig! In het ¨spitsuur¨ zaten er maximaal 5 mensen in het water voor zover ik kon kijken. En dan die kleur van dat water!!! Het was zo félblauw, het deed je gewoon zeer aan de ogen, echt waar! Het was gewoon fluoriserend bijna, niet te beschrijven. Jullie moeten er gewoon een keer zelf naar toe!! Nou, jullie zien het wel op de foto´s dat ik deze keer niet overdrijf.

We wilden heel graag alleen met ons tweetjes trouwen. We vonden dit een perfect moment, een perfecte afsluiting van het meest bijzondere half jaar van ons leven (tot nu toe dan). Om 3 uur zouden we trouwen wat eigenlijk niet meer inhield dan dat de notaris (overgevlogen uit Havana) de Cubaanse¨regels¨ oplas wat betreft het huwelijk. Deze vond ik persoonlijk de beste uit de reeks: ¨Als de man werkt moet de vrouw thuisblijven¨. Nou, wat komt t goed uit dat ik ontslag heb genomen hè! :-) Nou het was niet precies letterlijk zo, maar het was wel de conclusie die je er uit kon trekken...

Ondanks dat wij er van te voren heel luchtig over dachten waren we toch wel heel erg zenuwachtig ´s morgens. We moesten eerst om 11 uur naar onze ¨wedding planner ¨(hi hi, klinkt dat hollywoodachtig hè?) en de notaris om de documenten te controleren. Daarna ging ik naar de kapper en moest Gerben wachten. We kregen bij het ontbijt geen hap door de keel en eigenlijk hadden we nog steeds niet echt honger maar Gerben is om de tijd te doden maar wat gaan eten en heeft n broodje voor mij opgehaald. Voor dat de ceremonie begon zijn we foto´s gaan maken op het strand aangezien het nu nog heel mooi weer was en wij bang waren dat er later misschien wolken kwamen. De nacht ervoor had het namelijk zelfs geregend! Op dit moment van de dag mistten we wel familie en vrienden om ons heen om ons n beetje af te leiden. Nu zat je daar met je tweetjes allebei zenuwachtig te wezen! Na de foto´s maken was het gelukkig aardig snel 10 voor 3. Gerben werd opgehaald bij de hotelkamer met de versierde golfkar en ging al naar het strand waar we zouden gaan trouwen. We wilden heel graag alles op film hebben zodat jullie thuislater ook van deze perfecte dag mee konden genieten. We hebben voor de trouwdag een Italiaans stel ontmoet die op huwelijksreis waren: Simona en Walter. We hebben Simona gevraagd om te filmen en Walter om foto´s te maken. Er was wel een echte fotograaf bij maar wij wilden ook graag spontane foto´s dus hebben we Walter ons fototoestel gegeven. Hij heeft echt supermooie foto´s gemaakt, eigenlijk zijn de meeste mooie foto´s van zijn hand :-) Maar dat hebben we maar niet tegen de echte fotograaf gezegd...

Walter ging met Gerben mee in de golfkar en Simona bleef bij mij wachten. Ik werd 10 minuutjes later dan Gerben opgehaald. Oh ja en toen zag ik mijn (per email uitgekozen) bruidsboeketje ook voor t eerst, gelukkig leek ie wel aardig op wat ik in mn hoofd had. De weddingplanner Ivis, Simona en ik gingen op weg naar mijn aanstaande (hi hi!). We wilden graag met onze voetjes in t zand trouwen dus ik had mn slippertjes in de hotelkamer gelaten. Achteraf niet zo slim want het eerste stuk moest ik over teer lopen en dat was HEET!! Dus op mn trouwdag heb ik ook nog ff de onderkant van mn voeten lekker verbrand hi hi. Het was zo maf, want ik had de plek nog helemaal niet gezien. Nou ja, het strand natuurlijk wel, want daar hadden we de afgelopen 2 dagen al gelegen, maar ik had geen idee hoe ons prieeltje er uit zou zien en de weg er naar toe. Ik stond bovenaan de houten trap en wachtte totdat de Cubaanse band muziek begon te spelen (ze begonnen met mijn favoriete Cubaanse nummer ¨Chan Chan¨) Op dat moment kreeg ik het seintje dat ik naar beneden richting het strand mocht gaan lopen. Ik kon Gerben vanaf daar ook nog helemaal niet zien, had geen idee waar en hoe hij er bij stond. Ik loop die trap af en ineens staan er allemaal mensen (in bikini natuurlijk, iets anders dan we van te voren hadden gehoopt maar op dat moment maakte het ons helemaal niets meer uit. We zagen ze helemaal niet eigenlijk) die beginnen te klappen en te joelen. Hi hi, was heel leuk! Toen stond Gerben daar in het zand heel stoer met n cocktail in zn hand op mij te wachten. Ik liep iets te snel naar beneden, naar de mening van de fotograaf, maar ja ik wilde gewoon naar Gerben toe natuurlijk ha ha! Ze hadden de weg naar het prieeltje met Trinas versierd, een mooie palmachtige plant: het symbool van Cayo Largo. Het zag er zó perfect uit!! Het mooiste blauwe water dat je kan bedenken, het meest heerlijke zachte zand tussen je tenen, de meest schilderachtige lucht met mooie witte wolken, de Cubaanse zon, mijn favoriete Cubaanse muziek en de perfecte man!! Het was gewoon PERFECT!!! We hadden ons van te voren erg druk gemaakt over dat er teveel mensen van het hotel zouden komen kijken. We wilden het liefst alleen op het strand zijn maar ja dat was onmogelijk. Helemaal omdat we onder de andere hotelgastenal beroemd waren vóór onze trouwdag... dankzij Gerben. Maar dat vertel ik zo wel.

Gelukkig stoorden we ons helemaal niet aan de mensen (+/- 25 mensen) die om ons heen stonden, ook al lijkt t niet echt heel romantisch als je n foto van mij en Gerben ziet met n mooie blauwe zee en dan n dikke worst in Speedo erachter... Maar het had ook wel wat dat ze allemaal gingen klappen toen ik er aan kwam lopen. We waren een heel stuk minder zenuwachtig inmiddels en we konden rustig onze cocktail opdrinken en naar de band luisteren. Na het eerste liedje begon de notaris alle regels uit het wetboek wat betreft het huwelijk op te lezen in het Spaans en Ivis vertaalde het daarna in het Engels. Eerlijk gezegd hebben we er niet veel van meegekregen (behalve natuurlijk de echt belangrijke dingen zoals dat ik thuis mag blijven televisie kijken als Gerben geld aan het verdienen is :-) ) Daarna kwam de vraag of wij nog steeds achter de beslissing stonden om met elkaar te trouwen. En toen zei Gerben heel stoer in het Spaans: Si, acepto! En ik zei natuurlijk hetzelfde. Daarna mochten we de ringen omdoen, mijn ring ging nog al stroef omdat mijn vinger opgezet was door de megawarmte om 3 uur in de hete zon, en hadden we geen idee aan welke hand we de ringen moesten doen. Zoals ik al eerder schreef hadden we ons niet echt heel erg uitgebreid voorbereid hi hi.Oh ja, toen mochten we elkaar natuurlijk zoenen. Daarna moesten we onder het commando van wedding planner Ivis elkaar taart voeren... en zo gedwee als wij zijn deden we dat maar. Toenwas al het officiele gedoe alweer voorbij en speelde de band weer 1 van mijn favoriete nummers. (nou denken jullie: ¨goh, het zijn wel de hele tijd Angelita´s favoriete nummers, maar de mensen die Gerben kennen weten dat het Gerben allemaal niet zoveel uitmaakt :-) Bovendien kennen ze,helaas voor Gerben (gelukkig voor mij), Jan Smit of Nick&Simon niet in Cuba). Op het laatste liedje: La vida es un carnaval (het leven is een carneval) hebben we nog gedanst, zelfsonze getuigen (hotelpersoneel), Ivis de weddingplanner, de fotograaf en de notaris dansten gezellig mee. Het was zo heelijk informeel en ongedwongen, precies zoals we wilden. En zelfs mijn echtgenoot heeft een paar ¨pasjes¨ geshowt! Voor de mensen die dit unieke gebeuren met eigen ogen willen zien: het staat op film. Hierna gingen we nog wat meer foto´s maken. Een traditie op Cayo Largo is om als je getrouwd bent een Trina te planten en elk jaar dat deze plant groeit en sterker wordt zo ook je huwelijk en de liefde. Dus ook wijhebben een eigen Trina geplant met een boomstam erbij met onze initialen (zie foto). Daarna gingen we in het golfkarretje rondrijden op het park. Ze hadden allemaal blikjes achteraan het karretje bevestigd en een bordje met ¨just married¨, het maakte een hels kabaal en iedereen in het hotel en in het zwembad ging voor ons klappen en fluiten en staken de duimen omhoog en schreeuwden gefeliciteerd! We hadden niet echt behoefte aan zo´n rondritje op het hotelterrein maar ook dit was achteraf eigenlijk best wel grappig. Na de verplichte fotoreportage gingen we naar de hotelkamer om onze ouders te bellen.

Onze kamer was hartstikke mooi versierd met slingers en een pad van bloemeblaadjes naar een prachtig opgemaakt bed. Een fles champagne en vers fruit stond voor ons klaar. Het was echt super geregeld, we voelden ons echt van die filmsterren!

´s Avonds hadden we nog een romantisch diner voor 2 in een apart strandhutje bij zee. We hebben een luxe diner gehad (met heerlijke kreeft!) en nog een serenade van een gedeelte van de band die ook tijdens de ceremonie speelde ´s middags.

De volgende ochtend kregen we om half 9 ontbijt op bed. Ja, wat een romantische tijd hè half 9 ´s ochtends maar ja we moesten er toch uithalen wat we konden deze paar dagen in dit hemelse luxe resort dus we hadden een potje tennis gepland :-) Helaas ging dit potje niet door want we moesten natuurlijk de uitnodigingen voor het feest in Nederland versturen. En met de internetverbinding in Cuba hadden we die tijd ook wel nodig! De rest van de dagen (we bleven tot de 24e)hebben we weer heerlijk op het strand gelegen, getennist, gratis Mojito´s gedronken en lekker gegeten. Oh ja, Mojito´s, nu moet ik weer denken aan het verhaal over dat Gerben ons voor onze trouwdag beroemd heeft gemaatk.

De eerste avond in het hotel (20e) ontmoetten we het italiaanse stel Simona en Walter. Er was entertainment in de vorm van een spel. Er moesten 3 koppels op het podium komen en het publiek moest kiezen welk stel het leukste stel was. Wij zaten naast Simona en Walter en wij wezen heel lollig natuurlijk Simona en Walter aan en zodoende moesten ze op het podium komen. Ze hadden al 2 stellen en mistten nog 1 stel. Omdat Gerben nog al wat Mojito´s op had (en ik blijkbaar nog niet genoeg want ik kon Gerben´s actie niet echt waarderen) stelde Gerben ons vrijwillig voor als 3e koppel om aan dat stomme spel mee te spelen... En het lukte helaas. Voor dat ik het allemaal goed en wel doorhad zaten we met z´n tweetjes aan een tafeltje in de spotlight midden op het podium...zucht. Ik keek Gerben natuurlijk pissig aan maar het enige wat Gerben deed was glimlachen. Hij leek wel zin te hebben in een spelletje vol vernedering en schaamte :-) Nou was het spel op zich nog niet eens zo erg, ik heb er eigenlijk best lol in gehad. En we waren een sterk koppel, we wonnen alle rondes! De eerste ronde moest de man een dier nadoen en zijn liefde verklaren aan de vrouw. Gerben deed op verzoek van de presentatrice een slang na. Nou zie je t al voor je? Gerben al kronkelend en kruipend en niet te vergeten: slissend, over het podium naar mij toe. Het publiek genoot, ik schaamde me een beetje... Er waren meerdere rondes, ik moest bijvoorbeeld geblindoekt aan benen voelen en raden wie Gerben was. Een makkie! Toen moest Gerben een ballon vasthouden en die moest ik dan kapot zien te krijgen met mn lichaam. Eerst moest hij op de grond liggen en moest ik bovenop hem gaan zitten en zo de ballon kapot krijgen. Ik was supersnel (al zeg ik het zelf) en ook deze ronde wonnen we. Gerben heeft er wel een beetje rugpijn aan over gehouden omdat ik zo hard op hem afstormde om zo snel mogelijk die ballonnen kapot te krijgen. Maar ach, je moet wat voor je publiek over hebben hè. Oh ja, deze ronde was ook heel lollig. Gerben kreeg een blinddoek om en moest op mijn aanwijzingen met een kan bier in zn hand het lege glas dat ik in mn hand had volschenken en daarna moest ik hem opdrinken. Vreselijke ronde want ik lus geen bier. Maar wat nog erger was, was dat ik ineens op de grond moest gaan zitten en op het moment dat ik tegen Gerben zei dat hij moest gaan schenken schonk hij de halve kan over mijn broek heen. Ik weet niet meer hoe ik het voor mekaar heb gekregen, maar ik heb dat glas bier in 1 keer achterover geslagen en de buit was weer binnen! Na al deze rondes was het publiek helemaal verliefd op ons. Maar in het begin, na het winnen van de eerst ronde, deed Gerben iets waardoor ze helemaal fan van ons werden. Wij zaten op het hoogste podiumpje van het podium waar je op 2 stoeltjes met een tafeltje in het midden kon gaan zitten via een trapje omhoog. Gerben stoof zo hard dat trappetje omhoog en ging zitten en zijn stoel kieperde achterover!! Het podiumpje waar wij opzaten was ongeveer 2 meter hoog en ik zag Gerben gewoon achterover kukelen. Gerben hing achterover, nog op de voorste poten van de stoel leunend, tegen het zijl dat achter het podium hing. Gelukkig was ik zo alert dat ik Gerben nog net met 2 handen kon vastpakken en hem redde van een gat in zn achterhoofd of een zware hersenschudding. Wat een vertoning! Maar het publiek vond het natuurlijk geweldig... oh als ik er weer aandenk ha ha ha!! Jullie hadden er bij moeten zijn, het was echt zo lollig!

Maar jullie raden het al, wij werden verkozen tot het leukste stel van de avond en wonnen 2 debiele posters van het strand van Cuba (past lekker in onze rugtas...) en een fles goedkope rum. Wat moet je met een fles rum als je aan de lopende band gratis cocktails kan bestellen?!Maar het was geweldig om te winnen! :-)

De 24e vlogen we weer terug naar Havana om de 25e de vlucht naar Cancun, Mexico te nemen. Helaas werd onze vlucht gecancelled omdat Cuba nog steeds geen vluchten toestaan naar en van Mexico. Dit duurt nu al bijna anderhalve maand! Belachelijk gedoe, het enige land ter wereld die dit doet is net het land waar wij trouwen... We dachten als we maar eenmaal op Cuba aankomen dan zijn onze zorgen voorbij. Niet dus... We hebben geklaagd maar dat hielp natuurlijk niets. Het enige wat we moesten doen was wachten totdat er misschien een gecombineerde vlucht van twee vliegvaartmaatschappijen zou zijn naar Mexico. Kon 1 dag duren of 1 week, daar konden ze niets over zeggen. Wat frustrerend!! Op aanraden van Gilberto, zijn we naar het strand Santa Maria del Mar gegaan op een half uurtje rijden afstand van de stad. De eerste dag zijn we ook nog naar de sigarenfabriek geweest en een rondleiding gehad. Heel interessant en leuk om te zien. De volgende 2 dagen hebben we ´s morgens het kantoor van Mexicana gebeld of er al nieuws was over een vlucht. Ze verzekerden ons dat er echt niet eerder dan vrijdag of zaterdag een vlucht zou zijn. We vonden alles best zolang ze het ons maar op tijd vertelden zodat we ook plannen konden maken. We zijn 2 dagen naar zee gegaan (verbazingwekkend mooi strand en zee zo dichtbij de grote stad!) en gelukkig hoorden we woensdagmorgen dat er donderdagmorgen een vlucht zou gaan!! Dus ipv maandag landden we afgelopen donderdag op het vliegveld van Cancun.

We hebben gekozen om naar Playa del Carmen te gaan en daar onze laatste dagen te ¨slijten¨ op het strand. Gisteren zijn we naar de ruines van Tulum geweest en naar het supermooie strand van Tulum. En morgen is gewoon alweer de allerlaatste dag van onze reis!! Het leek een paar maanden geleden nog zo ver weg, eind mei, maar nu is het gewoon al 1 juni... zucht.

Overmorgen vliegen we dus weer naar Nederland en woensdag komen we aan in Dusseldorf. Het is heel dubbel, aan de ene kant hebben we heel erg zin om naar huis te gaan om iedereen weer te zien maar aan de andere kant betekent dat natuurlijk wel het einde van luieren op het strand, kuieren in prachtige steden, wandelen door regenwouden, bijzondere mensen ontmoeten en het ontdekken van culturen...

Veel liefs van het bruidspaar en tot in Nederland!!!

Hasta la próxima!