Hola todos!!

We zijn weer terug in het landder levenden. De afgelopen dagen hebben we eigenlijk weinig spectaculairs beleefd want we hebben bijna 3 dagen gerelaxed in de prachtige omgeving van Huaraz. Ons hostal; The Lazy Dogg Inn ligt midden in de Cordillera Blanca omringd door groene glooiende bergen, rotsen, weides en besneeuwde bergtoppen. We hadden een supermooihuisje met open haard!! Alles isvan adobe stenen gebouwd, ziet er heel knus en mooi uit. Het huisje was hartstikke ruim en gezellig ingericht. N prachtige badkamer met bad en niet onbelangrijk: n heerlijk bed! Voor ons huisje lopen n stuk of 8 paarden los rond (waarvan eentje van 5 weken oud, zo schattig!).

De eerste dag zijn we de canyon in gegaan (Quebrada Cojup) Het was 5 km lopen vanaf ons huisje dus niet echt uitdagend, maar we kwamen om te relaxen dus k voelde me niet schuldig :-) Toen we bij het begin van de quebrada kwamen besloten we om toch nog maar n stukje verder te lopen. N mooie rivier links van ons en prachtige kliffen rechts van ons. Het weer zat ook nog mee; n zonnetje terwijl t de laatste dagen alleen maar had geregend. Op n gegeven moment zagen we in de verte prachtige besneeuwde toppen. Die wilden we eigenlijk wel iets beter zien, dus toch nog maar weer n stukje verder gelopen. We kwamen nog n boertje met zn vrouw en koe tegen maar verder geen enkele toerist, heerlijk! Na elke bocht zagen we steeds minder van de besneeuwde toppen dus op een gegeven moment hebben we t toch maar op gegeven en zijn we terug gelopen. Tegen de middag waren we weer bij t huisje en hebben we lekker gelezen en voor het eten de sauna in. Verrukkelijk!!

Heelijk avondeten gehad en geklets met de rest van de gasten (n amerikaans stel, de eigenaren: n Canadees stel en 2 amerikaanse vriendinnen) Bijna alle kruiden en groentes die ze gebruiken komen uiteigen tuin, zo gezond hebben we in maanden niet gegeten :-) Toen met n flesje wijn lekker op de bank voor onze eigen open haard....kan het nog beter?

Volgende dag zijn we met de eigenaresse meegereden richting Huaraz en onderweg uitgestapt om 2 Wari ruïnes te bekijken. Deze ruïnes zijn gebouwd om de mummies boven de grond te bewaren. Andere kamers in de ruïnes waren om offers en eten in op te slaan en andere kamers waren bedoeld voor ceremoniële rituelen om in contact te staan met hun overleden voorvaderen. Leuk om n keer n ander type ruïne te zien. Daarna 6 km terug gelopen richting Tthe Lazy Dogg Inn.

Onderweg nog ff gekletst met n vrouwtje die haar oogst aardappelen aan t selecteren was. Gepraat over hun stukje land, welke gewassen en groente er groeien op deze hoogte, de bergen, het vlakke landschap van NL en de verschillende soorten aardappelen in NL. Om over dit laatste te kletsen was ik, als anti-aardappelmens,niet echt de aangewezen persoon, maar ach, voorculturele interactie heb ik veel over :-) Daarna nog n praatje gemaakt met de bovenbuurman van ons hostal, die erg moeilijk te verstaan was aangezien hij nog 4 tanden in zn mond had. Bovendien werd ik ook afgeleid door zn broek vol met gaten en zn missende gulp....

Na deze wandeling hebben we ¨The Motorcycle Diaries¨, de film over Che Guevara gekeken. Zo leuk, want deze film laat zijn reis door Zuid-Amerika zien. Allemaal plekken die wij de afgelopen maanden hebben bezocht, grappig! Nog lekker geluierd en toen alweer onze laatste maaltijd hier hoog in de bergen (+/- 3.600 meter).

Het is n prachtig hostal die heel veel mensen van de gemeenschap werk geeft en ecologisch duurzaam toerisme vertegenwoordigd. Dankzij de eigenaren zijn we heel veel te weten gekomen over het Peruaanse leven en de mensen. Een paar voorbeelden:

* Bijna alle mensen hebben een dienstmeisje

* De meisjes gaan niet naar school (geen geld voor), de meeste meisjes kunnen amper lezen en schrijven en hebben zo´n ander denkniveau. Het nieuwe meisje die bij het hostal is komen werken kon niet uitleggen wat het verschil was tussen het glas met water en het lege glas? Of wat het verschil was tussen de blauw mok en de witte mok... Kan je je toch haast niet voorstellen...

*Weinig mensen hebben vast werk. Zodra 1 familielid vast werk heeft verbetert het leven van wel 10 mensen. Ineens is er een voordeur, ineens gaan er kinderen naar school, er wordt n koe aangeschaft en er zijn nieuwe sandaaltjes.

*Al de aardappelen, mais en andere gewassen worden voor eigen gebruik verbouwd. En ze eten haast niets anders dan de hele dag aardappelen. De eigenaren van het hostal hebben een project opgezet zodat de kinderen op school ´s morgens n ontbijt krijgen (yoghurt, fruit) zodat ze en keertje iets anders te eten krijgen dan aardappelen....

De mensen hier leven met de dag, kijken niet vooruit want daar is geen geld voor. Maar gelukkig zijn ze nog niet zo arm dat er geen eten is. Ze hebben elke dag net genoeg eten voor iedereen en als er wat geld over is kan er misschien een keer een boek gekocht worden voor school of sandaaltjes of n voordeur... En een schoolboek kost hier+/- 80 soles, dat is gelijk aan +/- 20 euro!! Als je bedenkt dat iemand die vast werk heeft ongeveer 20 of 30 soles verdient is dat een belachelijk hoog bedrag. En n groot gedeelte heeft tijden helemaal geen betaald werk!Ze hebben minstens n stuk of 4,5 kinderen waar boeken voor moeten worden gekocht. Eerst kon ik echt kwaad worden als ik praatte met meisjes en hoorde van n meisje van 13 dat ze de hele dag bij hun 5 schapen in de wei zat in plaats van op school. Maarnu begrijp ik eigenlijkwel beterwaaromde kinderen niet naar school gaan; het is gewoon onbetaalbaar! Het is zo oneerlijk want zonder opleiding hebben de meisjes geen enkele kans op n betere toekomst dan hun ouders. De vicieuze cirkel....

Kortom: het waren mooie, relaxte, luie en leerzame dagen!