Buenos dias!

Omdat we een redelijke achterstand hebben in het typen van onze belevenissen en deavonturen in Huacachina geen hoog cultureel gehalte hebben, heeft Angelita mijhet vertrouwen gegeven om weer eens een verhaal te schrijven. Marcel, ik hoop dat je deze keer niet in slaap valt!!

Waar zal ik beginnen..... Afgelopen dinsdagmiddag 17maarthebbenwe vanuit Nascade bus richting Ica gepakt. Omdat in Ica zelf verder weinig te zien is, hebben we direct de taxi(5km vanaf Ica) richting Huacachina genomen. Huacachinais een oase gelegen midden in de woestijn, genaamd de 'Oase van Amerika'.Rondom de oase zijnallemaal zandduinen, sommigen van wel honderden meters hoog. Verder is het een plek om heerlijk te relaxen ennatuurlijk om te gaan zandboarden en/of buggy rijden. Direct vanaf het begin lekenmij deze activiteitengeweldig, alleen Angelita was in het begin wat minder enthousiast. Angelita vond het eeneng idee dat de buggy achterover zou kunnen vallen. Is weleens gebeurd namelijk.Maar uiteindelijk heb ik haar toch kunnen overtuigen (of ze wilde gewoon dat ik ophield met zeuren), en hebbenwe een tour om te gaan zandboardenen buggy-rijden geboekt.

Na eerst goed te hebben uitgeslapen (tot 11.00uur geloof ik) hebben we eerst heerlijk bijhet zwembad van ons hostal gelegen en een beetje gezwommen.Om 16.15uur moesten ons melden voor de tour. In de buggy kunnen in totaal 9 personen.Met de buggy zijn we vervolgens de zandduinen opgegaan. In het begin ging het nog redelijk rustig, maar toen we eenmaal de eerste zandduinen over waren, ging de snelheid omhoog. Somskreeg je het gevoel dat je in een achtbaan zat. Onzettend gaaf!! Doordat alles van zand is en dus soms moeilijk overzicht had, was het effect van het parcour nog groter. Soms vlogen we zelfs letterlijk door de lucht. Uiteraard werd ook even gestopt om een paar prachtige uitzichtfoto´s te nemen. Hopelijk kunnen we deze vanmiddag ook nog uploaden. Daarna was het tijdom te gaanzandboarden. In het begin had ik mij voorgenomen om te proberen te gaan staan op het board. Maar nadat een Belgische ervaren snowboarder als eerste de heuvel was afgegaan, heb ik tochmaar besloten om te gaan zitten. Het is namelijk heel moeilijk om te sturenen je hebt weinig snelheid. Een voordeel als je erop zit of ligt, is dat je ook veel sneller de heuvel afgaat. Na de 3 verschillende heuvels te zijn afgegaan, was het weer tijd om een stukje te crossen met de buggy. Inmiddels was de angst bij Angelita ook verdwenen en vond zowel het zandboarden als het buggyrijden erg gaaf!!Na zandboarden en buggyrijden een paar keerte hebben afgewisseld zijn we doorgereden naar één van de hoogstezandduin in deomgevingom daar te genieten van de zonsondergang. Erg mooi om te zien!! Na de zonsondergangwas er nogéén afdaling. Wij hebben ons bij de laatste zandduin voor de oase laten afzetten. Hier hebben we met z'n tweenen nog even onder het genot van een flesje wijn genoten vanhet uitzicht op de oase. Romantisch hé!

De volgende dag nogmaals heerlijk gerelaxed bij het zwembed en om 15.00uur de taxi genomen richting Ica. Daar hebben we direct de bus gepakt richting Paracas. Paracas is een schiereiland in Peru, nabij de havenplaats Pisco. Voor de kust ligt de eilandengroep Islas Ballestas,wat een belangrijk vogelreservaat is. Verder zijn er Humboldtpinguïns en zeeleeuwen. De eilanden zijn ook een belangrijke bron van guano of vogelmest voor de landbouwgebieden in de kuststreek. Deze eilanden worden ook wel de ´Galapagoseilanden voor de armen´ genoemd. Hierover meer in een volgend verhaal.

Ciao!