Hola a todos!

Vandaag schrijf ik mijn laatste verhaal over Bolivia...... :-( Over een paar uurtjes pakken we de bus naar Puno in Pero, aan de andere kant van het Titicacameer. Het einde van de busrit van Cochabamba naar hier was prachtig. We vertrokken om 23.30 uur uit Cochabamba dus de nacht slapend proberen door te brengen wat gelukkig aardig gelukt ws (voor Gerben helaas iets minder) We konden niet rechtstreeks naar Copacabana maar moesten eerst weer naar La Paz. Tegen 7 uur ´s ochtends kwamen we in La Paz aan en konden om 8 uur meteen weer door naar Copacabana, dus gelukkig niet veel wachttijd. De ritvan La Paz naar Copacabana was ongeveer 4 uur en we waren nog zo moe dat we het eerste stuk nog diep in slaap waren. Op een gegeven moment werd ik wakker en ik zag me toch n mooi uitzicht: Het Titicacameer!!!

Het landschap is hier best wel anders dan rond La Paz. Heel veel groene bergen/heuvels, de huizen staan hier ver uit elkaar, de dorpjes zijn heel uitgestrekt. In plaats van modderige zanderige straatjes met stenen zie je hier mooi groen gras tussen de huizen met grazende schaapjes, ezeletjes en varkens! Het lijkt hier veel rustiger en vrediger. De huizen zijn ook veel groter dan in de buurt van La Paz, bijna allemaal 2 verdiepingen en allemaal vrijstaand. Als ik Boliviaan was, wist ik het wel, dan woonde ik rond het Titicacameer en niet in die vieze stinkstad! Ik zag nog een traditioneel zeilbootje, helaas had ik de camera niet bij de hand. Hopelijk komen we die aan de Peruaanse kant nog tegen.

Copacabana is n klein dorpje dat prachtig tussen 2 groene heuvels ligt aan de rand van het Titicacameer. Het dorpje zelf is niks bijzonders eigenlijk. 1 straat met gigantisch veel restaurants (Veel keus isvoor de verandering wel n keer leuk) en tour operators.

We hebben een hotel aan het meer, met uitzicht op het meer! Heel mooi! Gelukkig een goed bed met lekkere warme dekens, want het is hier best koud. Zelfs ontbijt inbegrepen. We juichden iets te vroeg want dit ontbijt bestaat uit brood vn minstens 4 dagen oud met gore jus d´orange, wat gewoon naar chemische ranja smaakt, en n kopje thee. Maar toch, tis gratis :-)

Eergisteren hebben we n beetje in dit enerverende dorpje rondgelopen, foto´s genomenvan een prachtige basiliek, de basiliek van onze vrouw van Copabana!! De vrouwe van Copacaban is de beschermheilige van Bolivia. Copacabana schijnt n heilige plaats te zijn, er komen nog steeds veel pelgrims naar dit dorpje. De pelgrims lopen dan de berg op. Wij, als echte pelgrims :-),zijn deze berg dan natuurlijk ook opgelopen. Het leek een klein heuveltje, met de nadruk op leek... Het was heel erg steil en de laatste treden waren heel ver uit elkaar. We kwamen dus als 2 blaffende hijgende zeeleeuwen bij de top. Maar het was de moeite waard. Heel mooi uitzicht op het dorpje en over het Titicacameer.

Gisteren zijn we met de boot naar het heilige Inca eiland gegaan; Isla del Sol (Eiland van de zon) De boottocht duurde 2 uur voordat wij bij de noordkant van het eiland kwamen. Daar hebben we verschillende archeologische plekken bezocht. De noordkant ziet er prachtig uit, met allemaal verschillende groengekleurde terrassen. Deze kant van het eiland werd altijd gebruikt als tuin voor medicinale planten door de Tiwanaku indianen. De Tiwanaku cultuur ws de heersende cultuur voordat de Inca´s kwamen. Ook hebben we de heilige steen bezocht, bij deze steen werden mensen lichamelijk gestraft als ze iets hadden misdaan. Ook hebben we de heilige offertafel bezocht,. In de tijd van de Tiwanaku werden tijdens ceremonies en rituelen dieren geofferd aan de goden: Later, toen de Inca´s de Tiwanaku hebben overmeesterd werden er op dezelfde tafel geen dieren maar mensen geofferd aan de goden. Lekker volkje he... Als laatste nog een ruïne bezocht met prachtig uitzicht over het meer. Daarna gingen we weer met de boot naar de zuidkant van het eiland. Daar hebben we de Incatrappen gezien en beklommen met als eindpunt de tuin met medicinale planten van de Inca´s. Ook weer een prachtig uitzicht. Overal op het eiland heb je prachtige uitzichten over het Titicacameer, alleen dat al maakte het boottochtje alle moeite waard. Nog langs n ruïne van n tempel op de terugweg, maar daar was echt amper iets te zien, niet zo interessant.

Als laatste stopten we nog bij de drijvende eilanden. De echte beroemde drijvende eilanden van het Uros volk kun je bezoeken vanaf Puno, Peru. Dit waren 2 hele kleine drijvende eilandjes die er echt heel erg nep uitzagen. Er zaten 2 mini huisjes op en n raar klimrekachtig gebouwtje en er lag een boot van riet. (de boten van riet heten balsas) Het zag er in mijn ogen heel toeristisch en nep uit. Gerben is er toch ff opgegaan om te voelen hoe het is om op een drijvend eiland te lopen. Aangezien we straks naar Puno gaan en hopelijk vanaf daar naar de ¨echte¨drijvende eilanden gaan had ik die behoefte niet zo. Vroeger leefden de mensen ook hier wel echt op de eilanden maar dit was geloof ik alleen nog maar voor de show.

Elke nacht in morgen heeft t hier geregend. Ook in La Paz heeft t vaak geregend.. Gelukkig hebben we nog geen dingen hoeven te laten door de regen, dus tot nu toe veel geluk. Ik hoop wel dat we morgen meer geluk hebben in Puno. Zou zonde zijn als we met regen op de drijvende eilanden zitten. Maar ja, tis maar 2 uur hier vandaan dus zoveel anders zal t daar ook wel niet zijn :-)

Dit was dus het laatste verhaal vanuit en over Bolivia.. We vonden Bolivia echt een geweldig land en zijn heel blij dat we alle tijd hebben genomen om alle verschilende kanten van Bolivia te kunnen zien. Een land vol met prachtige verschillende mensen, mooie kleuren, vreemde geuren (stank..) geweldige natuur, interessante cultuur en vele verschillende hoogtes!!

We zullen Bolivia missen maar hebben ook heel veel zin om naar Peru te gaan, om eindelijk Machu Picchu te zien, de Nazca lijnen van bovenaf te bewonderen en ceviche te eten!!

Nos vemos en Peru!

ps. de foto boven in beeld op onze site is trouwens de balsa:het rieten bootje bij de drijvende eilanden