Ben ik weer!

Ja, vandaag is het weer verhalen schrijven aangezien onze poging gisteren in Cochabamba is mislukt doordat we hebben gechat met vrienden :-) Zo leuk om te kunnen kletsen! Vandaag dus poging 2 :-)

Na La Paz zijn we vrijdagmiddag vertrokken richting Oruro. Het carnavalwalhalla van Bolivia. We hadden een tour geboekt met 2 overnachtingen omdat toen we zelf probeerden iets te boeken ALLES volzat of 500 dollar per nacht kostte. Dus wij samen met de rijke bejaardenvan La Paz en een handjevol andere toeristen in een mooie retro-bus op weg naar Oruro. Helaas was ons reisburo niet zo goed op de hoogte van de werking van een boeking voor het carnaval. We stonden niet op de lijst.... tuurlijk, gebeurt ons weer. Na lang ge-emmer hadden we een plaatsje in de bus. We hadden ook tickets moeten krijgen voor onze maaltijden tijdens carneval en een plek op de tribune om de optocht te kijken. Hadden we natuurlijk ook allemaal niet. Maar uiteindelijk ist allemaal goed gekomen, maar t was heel irritant dat we bij elke maaltijd en elke snack weer helemaal moesten uitleggen dat we ze geen ticket konden geven omdat we die niet hadden gekregen...

We zouden om hafl10 ´s avonds aankomen in Oruro maar dat is uiteindelijk half 12 geworden. Het avondeten zou om half 11 zijn maar is dus 12 uur geworden. We hebben er geen hap van gehad omdat we nog steeds last van onze maag hadden. Gerben heeft zelfs een verschrikkelijke (natuurlijk veel erger dan ik, want hij is een man :-) ) busrit gehad, hij had gigantische krampen en kon natuurlijk niet naar de wc en heeft zelfs overgegeven. Volgende morgen vroeg naar het centrum van Oruro om op ons plekkie te gaan zitten. We hadden perfect zicht (zoals jullie op de foto´s wel kunnen zien) op de dansers en muzikanten. Het begon ´s ochtends om 9 uur en ´s avonds om 10 uur gingen we weg en nóg alle groepen waren niet langsgeweest. Ongelofelijk veel groepen die meedoen. Ze komen uit La Paz, Cochabamba en Santa Cruz helemaal naar Oruro om mee te doen.

De kostuum zijn prachtiig!!! Oogverblindend mooi! Er zitten maskers bij die gewoon een meter hoog zijn vanaf t hoofd. Nou jullie kunnen het wel zien op de foto´s. De groepen huren een orkest in die dan met ze meeloopt. Onze Nederlandse vrienden die we bij de mountainbiketour in La Paz hadden ontmoet, liepen ook mee. We hebben nog een foto van ze kunnen maken, maar ze zagen ons niet. Niet persoonlijk bedoeld Inge en Marloes, maar het leek echt heel grappig om die witte nederlandse benen in de optocht te zien hi hi.

Hier zijn er geen praalwagen zoals in de meeste landen. Alleen maar groepen die dansen met een orkest. Helaas zit er niet veel variatie in de nummers, maar ze zijn wel vrolijk :-) De dansen zijn nou ook niet echt spectaculair behalve sommige groepen mannen die dan met 20 tegelijk heel hoog springen en dansen. Ja klinkt n beetje gek, is moeilijk uit te leggen.

Tussendoor kregen we nog n hotdog en lunch.Ik had gedroogd lamavlees..Dat is echt lekker, t smaakt eigenlijk net als draadjesvlees, alleen iets droger. Niet zo lekker als die van jou hoor oma!

Het is hier traditie dat tijdens de dagen van carnaval (4,5 dagen) iedereen elkaar natspuit met supersookers, je weet wel van die mega waterpistolen, en waterballonnen. Oh ja, en ze lopen ook rond met schuimspuitbussen. Erg lollig als je nietsvermoedend rondloopt en ineens n spuit schuim in je nek krijgt! Af en toe kijken we die kindjes al aan (volwassenen doen trouwens net zo hard mee hoor!) en dan glimlachen we naar elkaar en dan zetten Gerben en ik het op een rennen en worden we achtervolgd. Gelukkig stoppen ze meestal gauw met de achtervolging hi hi. Ook zo lollig, zit je in de bus met het raam open en dan rij je een dorpje binnen en dan heb je ineens zo´n waterstraal in je gezicht. Maar het is wel heel lollig natuurlijk als je een paar rijen voor je ineens een waterballon door de bus ziet vliegen en die dan midden in het gezicht van een medepassagier komt ha ha!

Tot zover het carnavalsnieuws vanuit Oruro - Bolivia...